O 11:30 19 października 2021 r. Monolityczny silnik rakietowy w Chinach w Chinach z największym na świecie ciągiem, najwyższym stosunkiem impulsowym do masy i inżynieracyjnym zastosowaniem zostały z powodzeniem przetestowane w Xi'an, oznaczając tę poręczą zdolność do przesiedlenia stałego został osiągnięty znaczny. Uaktualnienie ma ogromne znaczenie dla promowania rozwoju technologii dużych i ciężkich pojazdów startowych w przyszłości.
Udany rozwój stałych silników rakietowych nie tylko ucieleśnia ciężką pracę i mądrość niezliczonych naukowców, ale także nie może obejść się bez wkładu wielu materiałów chemicznych, takich jak producenty wolframu i produktów molibdenu.
Silny silnik rakietowy to chemiczny silnik rakietowy, który wykorzystuje stały pędność. Składa się głównie ze skorupy, ziarna, komory spalania, zespołu dyszy i urządzenia zapłonowego. Po spaleniu paliwa komora spalania musi wytrzymać wysoką temperaturę około 3200 stopni i wysokie ciśnienie około 2 × 10^7bar. Biorąc pod uwagę, że jest to jeden z elementów statku kosmicznego, konieczne jest użycie lżejszych materiałów o wysokiej wytrzymałości o wysokiej wytrzymałości, takich jak wykonane ze stopu na bazie molibdenu lub stopu na bazie tytanu.
Stop na bazie molibdenu jest nieustrojowym stopem utworzonym przez dodanie innych pierwiastków, takich jak tytan, cyrkon, hafnium, wolfram i ziem rzadkich z molibdenem jako matrycą. Ma doskonałą oporność w wysokiej temperaturze, oporność wysokiego ciśnienia i oporność na korozję i jest łatwiejszy do przetworzenia niż wolfram. Waga jest mniejsza, więc jest bardziej odpowiednia do stosowania w komorze spalania. Jednak oporność w wysokiej temperaturze i inne właściwości stopów na bazie molibdenu zwykle nie są tak dobre jak stopy na bazie wolframu. Dlatego niektóre części silnika rakietowego, takie jak wkładki gardła i rurki zapłonowe, nadal muszą być wytwarzane za pomocą materiałów stopowych na bazie wolframu.
Podszewka gardła to materiał podszewki do gardła stałej dyszy silnikowej rakiety. Ze względu na surowe środowisko pracy powinien mieć również podobne właściwości do materiału komory paliwowej i materiału rurki zapłonowej. Zasadniczo jest wykonany z materiału kompozytowego miedzi wolframowego. Materiał miedziany wolframowy jest spontanicznym materiałem metalowym typu potu, który może skutecznie uniknąć deformacji objętości i zmian wydajności w wysokich temperaturach. Zasada chłodzenia potu polega na tym, że miedź w stopie zostanie skroplona i odparowana w wysokiej temperaturze, co następnie pochłonie dużo ciepła i zmniejszy temperaturę powierzchni materiału.
Rurka zapłonowa jest jedną z ważnych części urządzenia zapłonowego silnika. Zwykle jest instalowany w pysku miotacza ognia, ale musi wejść głęboko w komorę spalania. Dlatego jego materiały składowe muszą mieć doskonałą odporność na wysoką temperaturę i oporność ablacyjną. Stopy na bazie wolframu mają doskonałe właściwości, takie jak wysoka temperatura topnienia, wysoka wytrzymałość, odporność na uderzenie i współczynnik rozszerzenia o niskiej objętości, co czyni je jednym z preferowanych materiałów do produkcji rur zapłonowych.
Można zauważyć, że przemysł Tungsten i Molybdenum przyczynił się do sukcesu testu testowego silnika rakietowego! Według Chinatungsten online silnik tego przebiegu testowego został opracowany przez czwarty Instytut Research China Aerospace Science and Technology Corporation. Ma średnicę 3,5 metra i ciąg 500 ton. Dzięki wielu zaawansowanym technologiom, takim jak dysz, ogólna wydajność silnika osiągnęła wiodący poziom świata.
Warto wspomnieć, że w tym roku Chiny przeprowadziły dwa załogowe premiery statków kosmicznych. Oznacza to, że o 9:22 17 czerwca 2021 r. Uruchomiono długą rakietę przewoźnika 2F noszącej statek kosmiczny Shenzhou 12. Nie z powodzeniem wystrzelono Nie Haisheng, Liu Boming i Liu Boming. Tang Hongbo wysłał trzech astronautów w kosmos; O 0:23 16 października 2021 r. Długa 2 marca rakieta przewoźnika Yao 13 niosąca statek kosmiczny Shenzhou 13 został wystrzelony i z powodzeniem nosił Zhai Zhigang, Wang Yaping i Ye Guangfu w kosmos. Wysłane w kosmos.
Czas po: DED-19-2021